ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی

ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی

🔰🔰🔰🔰🔰

قرارداد های پیمانکاری چیست

قرارداد پیمانکاری به بیان ساده عبارتست از اینکه؛ شخصی (کارفرما) فعالیتها، اقدامات را که خود قادر به انجام آن نیست را به شخص دیگری (پیمانکار) که می تواند اعم از شخص حقیقی وحقوقی  باشد واگذار نماید.

موضوع قراردادهای پیمانکاری ممکن است در زمینه های مختلفی از جمله؛ ساخت و ساز، حمل و نقل، ارائه خدمات مختلف برای مثال؛ رنگ آمیزی جدول های یک خیابان، آسفالت نمودن خیابان و … باشد. قراردادهای پیمانکاری دارای آثار و ابعاد مختلفی است که به مدت کار، تخصص، توافق طرفین و… بستگی دارد.

الزامی بودن بیمه کردن کارگر

به موجب ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی، کلیه ی کارفرمایان و پیمانکاران موظف هستند که نسبت به بیمه نمودن تمامی افراد زیرمجموعه خود اعم از کارمند و کارگر اقدام نمایند.

این اقدام قانونگذار که جنبه حمایتی از کارگران دارد، که به تبع خطرات و آسیب هایی که هرکارگری را در حین انجام کار با مخاطره روبه رو می کند به وجود آمده است که اقدامی شایسته و قابل تقدیر است.

لازم به ذکر است که این امر به قدری مهم و قابل توجه و تامل است که قانون گذار مقرر داشته است که کارفرما موظف است پنج درصد کل مبلغ قرارداد پیمانکاری را نزد خود نگه داشته تا پیمانکار اقدام به دریافت مفاصاحساب (تسویه حساب) از تامین اجتماعی گردد و در نهایت اقدام به پرداخت آن پنج درصد کند.

اما اگر کارفرما بدون توجه به مقرره بیان شده نسبت به پرداخت تمام قرارداد پیمانکاری به پیمانکار اقدام کند، در صورتی که پیمانکار به وظایف خود عمل ننموده باشد یا بدهی به سازمان تامین اجتماعی داشته باشد، کارفرما مسئول پرداخت بدهی خواهد بود.

چه قرارداد های مشمول ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی می شود؟

در این خصوص قانون سه گروه از قراردادها را مشمول ماده ۳۸ دانسته است که البته همین سه دسته قشر وسیعی از فعالیت و خدمات را شامل می شود.

که به شرح زیر است:

• قرارداد مشمول ضوابط طرح های عمرانی

• قرارداد های غیر عمرانی

• موارد خاص قراردادهای غیر عمرانی

در خصوص قرارداد های دسته اول لازم به ذکر است که، تمامی قرارداد های پیمانکاری و مشاوره ای در زمره این دسته قرار دارند. همچنین قرارداد هایی که تمام یا بخشی از اعتبارات آن توسط دولت، اعم از ملی، استانی و منطقه ای تامین شده باشد در دسته اول قرار می گیرد.

در تعریف قراردادهای غیرعمرانی باید گفت که، قراردادهایی که توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی منعقد می شود که بودجه  و اعتبار آن توسط دولت تامین نمی شود. این قراردادها به دو صورت است؛ یا طرف قرارداد که می بایست کار مورد توافق را انجام دهد دارای نیروی انسانی است یا اینکه صرفا به وسیله دستگاه و ماشین آلات قرار است کار مورد نظر صورت پذیرد.

 درنهایت دسته سوم موارد خاص قراردادهای عمرانی که به شرح زیر است:

• پیمانکارانی که دارای کارگاه تولیدی، صنعتی و فنی می باشند.

• قراردادهای خرید و فروش

• قراردادهای گاز رسانی

• قراردادهای خدمات شهری و نگهداری فضای سبز

• قراردادهای طراحی و ساخت نرم افزار و ارائه خدمات رایانه ای

• قراردادهای حسابرسی، تحقیقاتی و پژوهشی

همانطور که ملاحظه می کنید این سه دسته از قراردادها بسیاری از فعالیت ها و خدماتی را که امروزه در جامعه محقق می شود را پوشش داده و کمتر قراردادی را شاید بتوان یافت که مشمول ماه ۳۸ تامین اجتماعی که همان بیمه اجباری کارکنان و کارمندان یک مجموعه است را شامل نشود.

میزان حق بیمه

مطابق با ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی، میزان پرداختی حق بیمه کارگران و کارمندان عبارتست از:

میزان ‌بیست و هشت درصد مزد یا حقوق است که هفت درصد آن به عهده بیمه شده و هجده درصد به عهده کارفرما و سه درصد به وسیله‌ ی دولت پرداخت خواهد شد.

تامین اجتماعی به منظور حمایت و محترم شمردن حقوق کارگران و کارمندان، اقدام به اتخاذ تصمیم نموده و مطابق با ماده ۳۸ قانون مذکور کلیه پیمانکاران و کارفرمایانی را که مشمول ماده ۳۸ هستند را مکلف به بیمه نمودن تمامی اعضای تحت سرپرستی خود نموده است

قراردادهایی که پیمانکاران و کارفرمایان با کارگران و کارمندان خود منعقد می کنند از نظر شمول ماده ۳۸ بسته به نوع فعالیتی که انجام می دهند دارند که همانطور اشاره شد عمده ی فعالیت ها کارفرمایان و پیمانکاران مشمول ماده ۳۸ تامین اجتماعی شده و مکلف به بیمه نمودن اعضای خود می باشند