فروزان از دو مشرق در سحرگاهان دو ماه آمد

فروزان از دو مشرق در سحرگاهان دو ماه آمد
دو خورشید جهان افروز، در دو صبحگاه آمد

دو موسی از دو دریا، یا دو یوسف از دو چاه آمد
دو رهرو، یا دو رهبر، یا دو مشعل دار راه آمد

دو شمع جمع بزم جان، دو رکن محکم ایمان
دو بحر رحمت و غفران، دو دست قادر منان

دو دریا را دو رخشان گوهر یکدانه پیدا شد
دو جان جان جان، دو دلبر جانانه پیدا شد

دو سرو ناز یا دو نازنین ریحانه پیدا شد
دو شمع آفرینش، یک جهان پروانه پیدا شد

دو سرداور هستی، دو جان در پیکر هستی
یکی پیغمبر هستی، یکی روشنگر هستی

دو شمع جمع انسانها، دو شاه کشور جانها
دو باب الله احسانها، دو بسم الله عنوانها

دو سرو باغ و بستانها، دو باغ روح و ریحانها
دو واجب جاه امکانها، دو مشعل دار کیهان ها

دو خالق را نماینده، دو قرآن را سراینده
دو رحمت را فزاینده، دو دلها را رباینده