فصل نبوغ گریه کنان ات محرم است

 فصل نبوغ گریه کنان ات محرم است

آری محرمی که پر از غصه و غم است

در پای روضه های شما ای امام اشک

حتی اگر که جان بدهم باز هم کم است

حک شد به روی سینه ی سینه زن شما

 "باز این چه شورش است که در خلق عالم است"

بر ساق عرش حضرت رحمان نوشته است

"باز این چه نوحه و چه عزاو چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است"

 از گریه ی ملائکه پی برده ایم ما

حتما " عزای اشرف اولاد آدم است "

هر کس که از مصیبت تان آب میشود

بر زخم های پیکرتان نیز مرهم است

امشب که آمدی به حسینیه  - از کرم

گلچین نکن - ببر و بگو جنس درهم است